သူကေလာင္လက္က
အဆက္မျပတ္
စက္ေသနတ္ပစ္သလုိ
ကာရန္ေတြ မရပ္မနား အစဥ္
ကဗ်ာသခင္တစ္ေယာက္ တဲ့
ေအာ္---- ခုေတာ့
မစ္ဖုိင္းရား*
ပစ္တုိင္းမသြား
သစ္ကုိင္းနားတဲ့ ငွက္ကေလးေတြက
ေလွာင္လွယ္ျပေန
ကာရန္ေတြ မပီသ
က်ည္အေနတဲ့ ေသနတ္တစ္လက္
မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ျဖစ္ေန ။
ၿပိဳင္ျမင္းတုိ႔ခြာသံလုိ
ကာရန္ေတြ တေျဖာင္းေျဖာင္း
ကဗ်ာဥာဏ္ေတြ တေဂ်ာင္းေဂ်ာင္း
ေထာင္းေထာင္းကုိထ
မာနနဲ႔ ကဗ်ာသမား
ခုေတာ့ ဘာဥာဏ္မ်ားမွ မထြက္
ေျခပ်က္ေနတဲ့ ကာရန္
ေရႊလက္မမွန္ အရင္ဟန္မ်ားမရွိခဲ့
ခ်ိနဲ႔နဲ႔ ၿပိဳင္ျမင္းတစ္ေကာင္လုိ
ညဥ္းခ်င္းေတာင္ မဆုိႏုိင္ေပါ့ ။
စစ္ …… အခ်စ္
စနစ္ …….. ေခတ္
အလွ …….. ဓမၼ
ဓန -------- ဘ၀
ရသေတြ အရွိန္ျပင္းျပင္း
စီးရစ္ေနတဲ့ ကဗ်ာျမစ္
ခုေတာ့ ဘာေတြျဖစ္
စာအသစ္ေတြ မထြက္ႏုိင္
လက္မွိဳင္ခ်ကာ ပမ္း
အခ်က္မပုိင္ကာ မွန္း
တစ္ပတ္ႏြမ္းစကားလံုးေတြနဲ႔
ကဗ်ာဥာဏ္ေတြ မလန္း
စာဟန္ေတြ မဆန္း
ကာရန္ခန္းတဲ့ျမစ္
ကၽြႏု္ပ္ျဖစ္ေနေပါ့ ။
No comments:
Post a Comment